Het werk van de onderstaande kunstenaars zal te zien zijn gedurende onze eerste expositie die loopt van 11 januari 2018 t/m eind maart.

Erik van Houten

Mijn naam is Erik van Houte, 30 jaar en ik woon in Leeuwarden. Onlangs afgestudeerd en hiermee mijn diploma Docent Beeldende Kunst & Vormgeving behaald. 
Nu één dag in de week werkend als Cultuurcoach via Kunstkade en de rest besteed ik aan klus- en timmermanswerkzaamheden. Dit staat weer dichter bij mijn eerder afgeronde opleiding tot Ambachtelijk Meubelmaker.

- Kan je wat vertellen over je werk wat bij ons hangt?
Het werk bestaat uit vijf portretten die op de eerste plek met elkaar gemeen hebben dat het onderwerp bestaat uit jonge ambachtslieden. Voordat ik met de posters begon heb ik deze ambachtslieden bezocht in hun werkplaats en hier heb ik hen gefotografeerd. Deze foto heb ik digitaal bewerkt en gebruikt voor een zeefdruk. Over deze zeefdruk heb ik een houtsnede of een linosnede gedrukt. Ik heb hiervoor moderne technieken gecombineerd met oude ambachtelijke technieken. Dit zien we ook terug in het vak van de geportretteerden, zij maken gebruik van nieuwe technieken om een ambacht voort te kunnen zetten in deze moderne tijd.

- Is het werk van jou wat bij ons hangt typisch voor jou? Werk je vaker met dat medium, zou je zeggen dat dit werk jouw stijl typeert?
Het is mijn afstudeerwerk en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om voor mij nieuwe technieken onder de knie te krijgen en om mij hier in verder te ontwikkelen. Voorafgaand aan dit project, had ik nog niet eerder met deze technieken gewerkt. Weliswaar is het statement dat ik probeer te maken, namelijk dat handwerk nog steeds leuk gevonden wordt en leeft, wel iets dat mij typeert.

- Hoe zou je je eigen werk omschrijven?
De stijl van de Russisch communistische pro-arbeid posters is in mijn werk te herkennen. Naast de combinatie van foto en geometrische vormen in zowel de Russische posters als mijn eigen werk, komen beiden op voor de arbeidsklasse.

- Zou je zeggen dat je meer werkt op basis van intuïtie en gevoel of werk je vanuit een idee dat je hebt en ga je daar op door?
Het werk is ontstaan uit een passie voor handwerk maar ook om te laten zien dat ambacht actueel is. Gedurende mijn laatste studiejaar werkte ik aan drie onderdelen die met elkaar in verband stonden. Ten eerste het onderzoek, ik onderzocht wat de plaats van ambacht in het onderwijs is. Ten tweede het artistiek werk waar ook een onderzoek aan gekoppeld was, namelijk de plek van ambacht in de huidige samenleving. En ten derde de stage; tijdens mijn afstudeerstage op Curacao heb ik het vak houtbewerking gegeven aan een aantal klassen op een VMBO school. Dit vak werd voorheen niet aangeboden, dus ik ben erg trots dat ik deze leerlingen met succes kennis heb laten maken met het vak meubelmaken. Kort gezegd is de conclusie dat er behoefte is aan handwerk, deze leerlingen wilden lekker bezig zijn en dingen maken en niet alleen maar uit boeken en op computers werken. En dat is in Nederland precies hetzelfde, zowel onder de leerlingen als onder de werkenden. Steeds vaker gaan mensen met de hand werken, om een mooi product te maken. Het werk is dus eerder tot stand gekomen uit een idee dat ik heb dan op basis van intuïtie.

- Waarom heb je besloten bij ons de exposeren?
Tenslotte ben ik er trots op om samen met andere lokale kunstenaars deze ruimte te mogen vullen, een mooie gelegenheid om mijn werk verder uit te dragen naar buiten en daarmee het belang van ambacht te onderstrepen.



Niene vanDromme

Ik ben Niene Vandromme, 22 jaar, officiele woonplaats in Pittem. Maar woon op mijn kot/kamer in Gent. Ik studeer fotografie in Sint-Lucas Brussel. Fotografie is uitgegroeid van een hobby naar een passie en dan naar mijn beroep. Verdere hobby’s zijn: lezen, ik speel saxofoon, ik sport en als laatste zijn mijn vrienden heel belangrijk.

- Kan je wat vertellen over je werk wat bij ons hangt?
Het werk ‘Beats of Introspection’, maakte ik in 2014. Het is een reeks zelfportretten die tot stand kwam doordat ik mezelf opsloot in leegstaande gebouwen (waarvan één leegstaand slotklooster). Ik had mezelf, de lege ruimte en mijn camera. Er ontstond een dans op het ritme van de sluiter. Ik ontdekte de ruimte met mijn lichaam en met het fotografisch beeld. Door met deze drie zaken samen te werken kreeg ik volgende beelden. Het resultaat is een trance die mij meenam, opperste concentratie, maar ook een grote rust.

- Is het werk van jou wat bij ons hangt typisch voor jou? Werk je vaker met dat medium, zou je zeggen dat dit werk jouw stijl typeert?
Fotografie is mijn manier om een ‘verhaal’ te vertellen. Ik heb andere mediums uitgetest, maar kwam iedere keer uit op fotografie. Ik weet niet of dit werk me typeert, het kan wel: aangezien deze reeks heel dicht bij mij ligt, het een heel persoonlijk werk is. 
Ik ben eenderzijds heel graag bezig met zelfportret en anderzijds vind ik het heerlijk om documentaire te maken.
De tekst die je kan terugvinden op mijn site, dit beantwoord ook onderstaande vragen: 
Ik gebruik mijn camera als hulpmiddel om de verschillende kleine verhalen van mensen te verkennen. De manier waarop ze leven en wat ze doen. Het is iets wat al langere tijd mijn interesse heeft. Het is een geweldige combinatie van fotografie en mijn interesses.
Naast andere mensen als onderwerp probeer ik mezelf te verkennen door mezelf als onderwerp te gebruiken. Ik speel met drie dingen en wacht op een bepaalde energie: ik heb mijn camera, een bepaalde ruimte en mezelf.
Als persoon kan ik vrij introvert en stil zijn. Ik denk dat dit deel van mij zich in mijn kunstwerk weerspiegelt. Zeker als je naar mijn zelfportretten kijkt. Maar zelfs als je naar mijn documentaire kijkt, kun je zien dat er een bepaalde rust is. Het is niet iets dat ik doelbewust doe; het is gewoon iets dat er gebeurt.

- Waarom heb je besloten bij ons de exposeren?
De vraag kwam vooral van jullie toe. Maar ik vind het een eer om in het verre Noorden te mogen exposeren. 
Ik vind exposeren gewoon heel leuk, dus hoe meer hoe beter!



Diede Visser

Mijn naam is Diede Visser en ik ben 24 jaar jong. Ik woon in Leeuwarden en ben bezig met mijn laatste jaar van de opleiding Docent Beeldende Kunst en Vormgeving. In mijn vrije tijd ben ik veel bezig met beeldend werk en ben ik bezig hierin mijn weg te vinden. Het liefst probeer ik nog zoveel mogelijk materialen en disciplines uit, al begin ik toch ook echt een voorkeur te ontwikkelen en eigen stijl. Verder werk ik nu als bijbaan in het MCL als kamer assistent (heel wat anders maar ook superleuk en dankbaar werk).

- Kan je wat vertellen over je werk wat bij ons hangt?
Ik heb gekozen om wat verschillende werken van verschillende disciplines te exposeren. Dit omdat ik dus graag experimenteer met verschillende materialen en technieken. Ik heb gekozen voor drie foto’s die ik heb gemaakt tijdens mijn reis door Vietnam op de motor. Deze drie werken zijn gemaakt met verschillende technieken zoals, etsen, linoleumdruk, schilderen en tekenen gecombineerd met collage. En de laatste twee werken zijn digitale tekeningen die ik heb laten drukken. Hiermee wil ik ook benadrukken hoe belangrijk het is om flexibel te kunnen zijn in je uitwerking met materiaal.

- Is het werk van jou wat bij ons hangt typisch voor jou? Werk je vaker met dat medium, zou je zeggen dat dit werk jouw stijl typeert?
Het afgelopen jaar heb ik binnen het tekenen enorm een eigen stijl ontwikkeld. Dit zie je dan ook terug in mijn werk dat ook te volgen is via mijn Instagram: deidesign. Toch blijf ik mijzelf uitdagen door bezig te gaan met keramiek, hout en grotere 3D werken. Hierin merk ik wel dat ik mijn eigen stijltje doorvoer. Bij keramiek maak ik bijvoorbeeld gekke figuren, die ook zo in mijn tekenstijl hadden kunnen verschijnen.

- Hoe zou je je eigen werk omschrijven?
Mijn stijl van werken neigt meer naar abstract, surrealistisch en speelse. Ik houd ervan om realiteit met fantasie te combineren. Ik ga vaak gewoon zitten en lekker bezig met dingen die spelen in mijn hoofd of dingen die ik heb meegemaakt/gehoord. Soms zit er een betekenis achter een werk dat ik maak, maar dat is dan meer voor mijzelf om te gebruiken bij de uitwerking. Het is niet zo dat ik dan per se wil dat iedereen die betekenis of boodschap moet kunnen zien/voelen. Ik vind het dan ook inspirerend als mensen een hele andere kijk hebben op mijn werk.

- Wat was je aanpak voor deze werken?
Ik werk heel erg vanuit mijn omgeving en bepaalde uitspraken die ik hoor of die mij aanspreken. Vanuit hier krijg ik een beeld of gevoel wat ik gelijk op papier wil zetten. Vaak vanuit plat werk, illustraties ga ik bezig met 3D werken. Ik werk vaak door op iets, wat ik in eerste instantie op illustratieve wijze maak.
In zo’n proces werk ik erg intuïtief, en laat ik het op me af komen. Ik ga niet eerst zitten schetsen, maar ik ga eigenlijk gelijk aan de slag. Dit pakt soms goed uit, maar soms slaat het uiteindelijk ook nergens op, wat eruit is gekomen. Vaak door zulke tekeningen kom ik er wel weer achter wat ik echt niet wil maken.

- Wat vindt je van SELF. en haar doel?
Prachtig mooi doel om hier in Leeuwarden iets op te zetten voor kunstenaars die graag willen exposeren, samen willen komen en zich hierin kunnen uiten en laten zien.

- Waarom heb je besloten bij ons de exposeren?
Ik werd door Celine benaderd en dacht gelijk wat een mooie kans om mijn werk hier te kunnen laten zien. En daarbij lijkt het me super om meer connecties op te doen, en wie weet nieuwe samenwerkingen aan te gaan met andere kunstenaars in dit mooie collectief.



Marsja van der Ven

Ik ben Marsja van der Ven, 32 jaar en ik woon in Leeuwarden. Ik heb in 2006 de studie Kunst en Educatie afgerond en werk sindsdien als zelfstandig kunstenaar/ cultureel ondernemer. Mijn werk is eigenlijk ook mijn hobby, mooie dingen maken is wat ik het liefste doe.
De objecten die ik bij SELF. exposeer zijn gemaakt van materiaal wat anders weggegooid zou worden; een oud kinderwagenonderstel, wasmachinerubbers, oude leren jassen, een cv brander etc. Dit soort materiaal gebruik ik vaak, ook in mijn lampen en meubels. Ik haal vaak ook mijn inspiratie uit het materiaal. Ik vind het dan van zichzelf als mooi en door vervormen, combineren en herdefiniëren van de functie blaas ik het nieuw leven in.
Ik werk vaak op deze manier, meestal is mijn werk toegepast en zit het wat op de grens van kunst en design. Dit zijn puur objecten maar de aanpak is hetzelfde. Ik werk vaak vanuit materiaal, dit is ook wel tekenend voor mijn werk, ongewone materialen. Mijn werk heeft vaak een wat rauwe uitstraling en is niet te gelikt, wel heeft het een mooie afwerking. Je ziet vaak goed hoe het gemaakt is en hoe het in elkaar zit omdat ik het juist erg mooi vind de verbindingen zichtbaar te houden. 
Deze twee werken die ik ga exposeren zijn allebei ontstaan door te gaan experimenteren en combineren met materialen. Van daaruit ontstaan deze beelden. Ik heb wel al een vorm in gedachte waar ik heen wil maar kan dit ook deels loslaten in het proces wanneer ik merk dat het materiaal op een andere manier beter tot z’n recht komt.
Ik vind SELF. een heel tof initiatief waar ik graag aan mee doe. Verder is het een super mooie industriële ruimte waar mijn werk wel tot z’n recht kan komen.



Jerke Mulder

Hallo ik ben Jerke Mulder en woon alweer bijna 10 jaar in Leeuwarden. 

Wat vaak centraal staat in mijn huidig werk is de confrontatie tussen culturele, menselijke eigenschappen en de natuur. Dit resulteert in een werkproces waarbij altijd een balans aanwezig is tussen intuïtieve fascinaties in natuurlijke verschijningen en weloverwogen keuzes gericht op thematiek, vorm en materiaal.
Mijn werk is gevarieerd, de ene keer kan het een installatie zijn van een foto van 12m bij 3m breed en de andere keer is het een videowerk. Elke keer zoek ik naar het juiste medium en/of materiaal om het idee zo goed mogelijk te kunnen verbeelden. 

Het werk wat te zien is tijdens de opening van het SELF. collective, is een vervolg op het werk De Vier Witte Bomen (2017) wat ik gemaakt heb voor Festival DerAa.
Het werk laat een verwerking zien tussen natuurlijke reliëfs en strakke menselijke vormen. Ik heb geprobeerd om de natuurlijke maar ook de menselijke maatstaaf te combineren, te accentueren en te contrasteren. 
Hangend in een boom heb ik met vloeibaar latex een mal kunnen maken van boomschors, zodat ik de boomschors kon reproduceren tot vier spierwitte, strakke pilaren.

Het doel van SELF. om een broedplaats voor elke creatieveling te starten spreekt mij erg aan. Daarnaast heb ik gewoon zin om door een grote loods lopen, vol met werk van verschillende jonge mensen.



Afra Rijkhoff

Hoi! Mijn naam is Afra, momenteel woon ik in Groningen en zit in mijn laatste jaar van Docent Theater opleiding. Of laat ik het zo stellen, ik hoop dat dit mijn laatste jaar is en dat ik in één jaar afstudeer. Ik hou ontzettend van film trailers kijken wanneer ik verdrietig ben en van koken in een schone keuken met veel verschillende soorten kruiden. Dat laatste geeft me altijd een heel bourgondisch gevoel.

We delen de meest intieme details over ons leven op social media. Elke scheet 'sharen' we bij wijze van spreken, maar wat gebeurt er als je intiem wordt met iemand op straat. 
Naar aanleiding van een fotografie offcourse die ik volgde binnen mijn minor 'Time based design' (voorheen scenografie) aan de Minerva Academie ben ik met mijn fotocamera de straat op gegaan en heb ik mensen gefotografeerd op een intieme en misschien wat schokkerende manier. Ik zocht meestal een drukke straat op, liep daar rond met mijn camera en op het moment dat iemand mij passeerde maakte ik vliegensvlug een foto

Ik ben sinds dat ik op deze opleiding zit bezig met het vormen van mijn stijl/visie. Wat wil ik de mensen vertellen en waarom wil ik ze dat vertellen. Het thema 'contact' is altijd een terugkerend thema geweest in de dingen die ik maak. Ik vind het interessant om te onderzoeken hoe we met elkaar omgaan en waarom. Deze fotoserie is ontstaan vanuit de fascinatie dat iedereen alles kan en wil delen op de sociale media. Deze fotoserie is mijn reactie hierop, dus we willen alles delen op de sociale media, maar wat gebeurd er als je opeens intiem wordt met iemand op straat Ik ben eigenlijk heel benieuwd hoe jullie het interpreteren, omdat ik nog op zoek ben naar de definitie van mijn stijl.

Om even een kleine confession te doen, ik scheet zeven kleuren toen ik de straat op ging voor deze fotoserie. Dit was overigens de eerste keer dat ik met een camera wat serieuzer foto's ging maken.

Ik voel mij nog te onzeker om op basis van mijn gevoel/intuitie te werk te gaan. Mijn ideeen komen wel vanuit een bepaald gevoel wat ik van iets krijg en dit gevoel werk ik dan uit in een idee. Ik probeer steeds meer vanuit mijn gevoel te werken, omdat ik merk dat ik merk dat ik dan meer opensta voor kleine 'verrassingen' die je werk een andere richting kunnen geven en dat zijn toch de kleine kadootjes die je (in ieder geval mijn gevoel) gevoel je geven.

- Wat vindt je van ons initiatief?

FIJN! Doordat ik ook heb meegedaan aan de voorstelling 'Lichamen' van Celine ben ik zelf ook kritischer naar het onderwerp gaan kijken en mijn eigen bevindingen te ondervragen. Zoals 'Waarom vind ik het erg als ik ben aangekomen?' Of dat we de groeiende fit girls en 50 ways of green happiness hype een norm hebben gecreëerd dat slank zijn het mooiste is en waarom is dat eigenlijk het mooist? Dit zijn natuurlijk hele grote discussie onderwerpen die ik in twee vragen even samenvat, want niet iedereen kijkt er per sé zo tegenaan, maar het is wel fijn dat jullie dit onderwerp aankaarten.



Judith de Jong

Mijn naam is Judith de Jong, ik ben 26 jaar oud en woon momenteel in Groningen. Ik ben dit jaar afgestudeerd als Docent Beeldende Kunst en Vormgeving op Academie Minerva. In mijn vrije tijd ben ik graag bezig met fotografie, videobewerking, tekenen, schilderen, collages maken, textielbewerking en reizen.

De werken die bij SELF. hangen zijn foto’s die zijn ontstaan vanuit mijn fascinatie voor de relatie tussen mens en natuur. Bomen en planten zijn een terugkerend thema waarmee ik deze relatie probeer vast te leggen. Onderzoekend probeer ik te begrijpen wat die relatie kan inhouden. Het is een foto serie van vondsten geworden, waarop mijn ingrepen in de natuur te zien zijn. 

Wat typisch aan mijn werk is, is dat ik met de natuur werk. Qua medium maak ik vaak gebruik van fotografie, maar dit ligt niet vast. Sommige ideeën werken namelijk beter als ik ze bijvoorbeeld als sculptuur, performance of video uitwerk. Fotografie past goed bij mijn stijl van werken omdat het een moment opname van de werkelijkheid is. Ik vind het namelijk prettig om met materiaal en met mijn omgeving te werken, om er fysiek contact mee te hebben. Fotografie biedt mij de mogelijkheid om dat contact vast te leggen en om te zetten in een beeldend werk.

Ik ben ontzettend geïnteresseerd in de Tao filosofie. Deze filosofie pas ik samen met mijn fascinatie voor de relatie tussen mens en natuur toe in mijn werk. Het resultaat ontstaat door interventies in de omgeving waarbij ik alleen werk en gebruik maak van de zelfontspanner. Dit biedt mij de mogelijkheid om in een meditatieve staat van zijn te werken. Als een soort mantra herhaal ik constant dezelfde handeling. Stilstaand, zittend of liggend voor de camera poseren. Hierbij ben ik met mijn lichaam en geest in het hier en nu. Dit geeft vervolgens weer ruimte om mijn relatie tot de natuur te ervaren, hierop te reflecteren en ten slotte dit proces vast te leggen.

Als jonge kunstenares vind ik het fijn om met andere jonge kunstenaars samen te werken, om ideeën en ervaringen met elkaar uit te kunnen wisselen. Ik denk dat het goed is voor de ontwikkeling van je eigen werk. Daarnaast vind ik het goed dat dit initiatief is opgestart om ervoor te zorgen dat er meer kunst in Noorden te zien is.


Verder is er nog werk te zien van Marc Henri Quere en Alex Wening.